Adventstijd is een tijd van wachten, van stil en blij verwachten. De gedachten gaan uit naar de heilige Maagd Maria, die in blijde verwachting was van het Kind. Van Hem werd gezegd dat Hij de Verlosser zou zijn en Zij die gelovig was, wist wat dat betekende.
Wachten wij ook op onze Verlosser? Veel mensen rondom ons heen zoeken hun heil in wereldse zaken. Als ik maar genoeg geld heb, als ik maar een carrière, een goed uiterlijk, en een auto heb, dan kom ik er wel…
Maria had Jozef en een ezeltje om in Bethlehem te komen, waar ze een stal zouden vinden waar “Hij, die haar droeg” geboren zou worden, “omdat er geen plaats voor hen was in de herberg”. Er was ware rijkdom in hun armoede. Jozef en Maria, twee door God uitgekozen mensen, hadden elkaar en de Liefde.
Zij zullen ook de mensen gezien hebben, die zich druk maken om vele wereldse zaken, maar die geen tijd lijken te hebben om te denken aan de Verlosser, die in een kribbe en aan het kruis op hen wacht.
Zo verging ook het leven van een zeeman uit Tadzjikistan, die jaren geleden in de haven van Buenos Aires strandde. Er was iets mis met het schip en vele maanden moesten ze in de haven blijven wachten, voordat het euvel verholpen was. Zodoende moest deze matroos vaker de wacht houden in de nacht. Hij zag dan op enige afstand een licht dat scheen op een standbeeld van een vrouw. Hij wist niet wie die vrouw was, maar vaak sprak hij innerlijk tot haar tijdens die lange en stille nachten, om haar zijn gedachten en zorgen toe te vertrouwen. Het was een beeld van Onze Lieve Vrouw van Luján. Een tijd later trouwde de zeeman met een katholieke vrouw en ook hij leerde het geloof in Jezus Christus kennen. Pas vele jaren daarna bezocht hij opnieuw zijn geboorteland. Hij ging er op zoek naar de katholieke kerk, de enige die in de hoofdstad Dushanbe bestaat. Hij knielde in de Sint Jozefparochie neer en bad geruime tijd met zijn hoofd in zijn handen en pas toen hij opkeek zag hij vol verbazing het beeld van Onze Lieve Vrouw van Luján, de Onbevlekte Ontvangenis, die patrones van Argentinië is en dankzij onze missionarissen, ook patrones van de Kerk in Tadzjikistan is geworden. Het raakte hem diep, dat dit kleine beeldje van de Heilige Maria, met haar lichtblauw en witte mantel, dat hem jaren geleden tot Jezus had gebracht, hem opwachtte in zijn overwegend islamitische vaderland. Deze getuigenis raakte ook ons; Maria van Luján was reeds “aan het werk” in Tadzjikistan, lang voordat onze missionarissen er kwamen. “Voor God is niets onmogelijk…” (Lc 1,37) Hij heeft compassie met zijn mensen en komt ons tot hulp. Hij stuurt ons niemand minder dan Zijn geliefde Moeder. Door Haar “ja-woord” is immers het Woord vlees geworden, en dat allemaal om ons de verlossing te schenken.
Binnenkort vieren we weer dat in Bethlehem God zichtbaar is geworden voor de ogen van deze wereld. Daar heeft Maria ons, na negen maanden wachten, het mooiste kerstcadeau geschonken – het Goddelijk Kind.
Maria de Anima Christi
5 december 2013
