In de verte schijnen reeds de eerste stralen van het ochtendgloren, die de Afrikaanse hemel in felle rode kleuren tekent, terwijl stille voeten op de zanderige rode aarde het schraal verlichte kerkje van Ushetu bereiken. Op het altaar staat een monstrans. Jezus wacht op Zijn trouwe aanbidders, wachters van de dageraad, die telkens weer de nachtelijke wandeling maken om rond 6:30 aanwezig te zijn om gezamenlijk de rozenkrans te bidden. Door het gebed tot de heilige Maagd Maria bereiden zij zich voor op de Mis om zeven uur. Maria brengt ons tot Jezus. De catechist op de eerste rij, valt op zijn knieën en begint het eerste geheim te bidden, waarna de kinderen, jongeren, moeders met baby’s op de rug gebonden, opa’s en oma’s luid antwoorden. Na iedere twee geheimen wordt er een lied gezongen tot Maria. Het meerstemmig gezang kondigt een nieuwe dag aan en engelenkoren lijken zich ermee te verenigen. Het is ontroerend; een volk dat zingt tot zijn hemelse Moeder. De heilige Louis Maria Grignon de Montfort spreekt in “De ware Godsvrucht”, van de ware devotie tot Maria en wijst op het belang van de tederheid, als één van die eigenschappen die de relatie van de ware devoot tot Maria karakteriseren zal. “Vol vertrouwen, zoals een kind dat heeft in zijn goede moeder.”
Maria is als de Ark van Noah, een toevlucht ook voor mensen zoals ons, die leven in een andere wereld, waarin we een ware zondvloed van zonden lijken onder te gaan. Mensen komen om in het zoeken naar rijkdom en weelde, naar lust en genot, naar macht en eerzucht. Er is geen vrede in de harten van velen. Haat en wrok worden gekoesterd. Er wordt niet gebeden maar gevloekt. Mensen voelen zich niet meer veilig, zelfs niet in ons overgeorganiseerd Europa, want er kan een bom ontploffen in ieder willekeurig restaurant, tijdens een concert, in de metro in Parijs of in Brussel en zelfs in Rome op het Pietersplein. Zijn wij er klaar voor om onze hemelse Vader nu te ontmoeten?
Op 8 december begint het Jaar van de Barmhartigheid officieel, ook al heeft Paus Franciscus reeds in Centraal-Afrika de eerste Heilige Deur geopend in de Kathedraal van Bangui. Hij wilde een teken geven, opdat er vrede mag komen, erop wijzend dat de weg tot ware verzoening en vergeving pas tot een goed einde zal lopen, als we eerst groeien in barmhartigheid.
Maria staat centraal in het begin van de Adventstijd. Zij is de Vrouw die wacht, die verwacht, Onbevlekt, zonder zonde, Poort van de Aurora, die ons leiden zal naar Jezus, die komen gaat in het vlees. De eenvoudige mensen van Ushetu hebben het beter begrepen dan wij rijke westerlingen. Daarom knielen en zingen ze bij het eerste ochtendgloren, om Maria te eren, Moeder van Barmhartigheid, Moeder van Jezus, want zij zijn niet vergeten dat Hij komen zal, de Emmanuel, onze Verlosser.
Maria de Anima Christi
5 december 2015
Deze column werd gepubliceerd in het Katholiek Nieuwsblad.
