Volgens onze constituties is “het paasmysterie van Onze Heer een onuitputtelijke bron voor onze spiritualtiteit. Wij moeten altijd leven in het licht van zijn Lijden en Dood, zijn nederdaling ter helle en zijn Verrijzenis. We moeten specialisten zijn in de wetenschap van het kruis, de liefde voor het kruis en de vreugde van het kruis.”[1]
Deze liefde voor het kruis van Christus willen we ook meegeven aan de kinderen van ons oratorium. Het is immers op het kruis waar Christus ons zijn liefde heeft getoont tot het uiterste toe[2]. Daarom maken we ieder jaar de traditionele Palmpaasstokken met hen, waardoor de kinderen op speelse wijze leren wat er in de dagen rondom zijn lijden met Jezus is gebeurd. Alle dingen die we op de palmpaasstok bevestigen, staan immers symbool voor de attributen uit het lijden van Christus.
Allereerst is er natuurlijk het houten kruis, wat symbool staat voor het altaar waarop Christus zijn zoenoffer heeft volbracht. Maar we weten dat de dood niet het laatste woord heeft. Het kruis wordt bekleed met wit crêpepapier dat symbool staat voor de vreugdevolle verrijzenis. Aan de palmpaasstok hangt een touw met twaalf pinda’s, die symbool staan voor de 12 apostelen. We weten echter dat Petrus, de eerste onder de apostelen, Jezus ‘s-nachts driemaal verloochend heeft, en dat toen de haan kraaide. Daarom is het meeste bekende symbool dat we op de palmpaasstok terugvinden misschien wel de broodhaan. Verder is er nog een zakje met 30 krentjes, voor de 30 zilverlingen waarvoor Judas Jezus verraden had en vinden we nog 2 mandarijntjes die de sponzen uitbeelden waarmee men Jezus azijn en gal gaven toen hij uitriep: “Ik heb dorst!”[3]. Ook op dit kruis is een mooi palmtakje bevestigd, wat symbool staat voor de intocht in Jeruzalem en de overwinning die Jezus met zijn dood verworven heeft. Ook zijn er 5 rode propjes op het kruis bevestigd, aan de uiteinden en in het midden die symbool staan voor de wonden van de spijkers, de doornenkroon en de steek van de lans.
Zo is de palmpaasstok een klein Evangelie voor de kinderen. Maar dat Evangelie moet verkondigd worden en dus zijn we met de kinderen naar een verzorgingshuis gegaan, waar ze hun palmpaasstokken aan de ouderen daar hebben mogen geven. We hopen dat de palmpaasstok deze mensen steeds mag herinneren aan de centrale boodschap van ons christelijke geloof, dat wanneer zij in hun lijden naar het kruis opkijken beseffen dat Jezus Christus van hen houdt, zijn leven heeft gegeven om hen te redden en nu iedere dag aan hun zijde leeft om hen te verlichten, kracht te geven en te bevrijden.[4] Dat ze zich gesterkt mogen weten door het geloof dat ze hun kruis niet alleen hoeven te dragen.
Laten ook wij gebruik maken van deze goede week om ons met onze gebeden en offers te verenigen met het lijden van Christus om zo met pasen ook te kunnen delen in zijn verrijzenis.
Zr. Maria Foederis Arca
[1] Constituties SSVM 42.
[2] Vgl. Joh 13,1.
[3] Joh 19,28.
[4] Vgl. Evangelium Gaudium 164
