Het Verhaal

Blauwe zusters kruis van mataráIn 1971 is het kruis van Matará gevonden bij de rivier de Salado. De traditie vertelt dat het kruis de Indianen die leefden in Matará, tot steun was. Zij kenden bovennatuurlijke krachten toe aan het kruis. Ter ere van het kruis heeft de Argentijnse Bisschoppenconferentie het gekozen als afbeelding op de omslag van het Romeins Missaal van 1982.

De herkomst van het kruis gaat terug op de 16de  eeuw, ongeveer 100 jaar na de ontdekking van Amerika. Het is gemaakt van mistol (een Indiaanse boom). Het kruis bestaat uit twee delen: het verticale gedeelte van het kruis meet 47 centimeter en de horizontale afmeting is 17 centimeter. De twee gedeeltes zijn verbonden met twee spijkers en zijn zo tot perfecte eenheid gesmeed. De spitstoelopende verticale balk is ongetwijfeld zo gemaakt om het in een houten voet rechtop te laten staan.

Gedurende de 16de eeuw hebben de Jezuïeten diverse missies gesticht in heel Zuid-Amerika, om het Evangelie te verkondigen aan de inheemse bevolking. Omdat deze mensen geen schrift kenden, konden de Jezuïeten hun het Evangelie niet in boekvorm geven. Om het hen mogelijk te maken zich alles te herinneren en het aan anderen door te vertellen, besloten zij de mysteries van het geloof in het hout te kerven. Zo is het kruis van Matará ontstaan. Het is een speciaal kruis dat de Blijde Boodschap van het Evangelie bevat, gegrift op het oppervlak met afbeeldingen. Het is ditzelfde Evangelie dat de eerste missionarissen naar het land van Amerika hebben gebracht.

Door middel van het artistieke werk met zijn specifieke tekens en beelden, kan men de gehele boodschap van het Evangelie terugvinden op het kruis. Daarom proberen wij door te dringen in de betekenis en de symboliek ervan.

De motieven bedekken perfect het gehele oppervlakte van het kruis, behalve dan drie delen waar geen enkel symbool is weergegeven en waar je het blanke hout kan zien, dat in hele goede staat bewaard is gebleven.

Reacties kunnen niet achtergelaten worden op dit moment.