“de mens leert in de boeken van St. Thomas van Aquino in één jaar meer dan in alle andere gedurende zijn hele leven.”
H. Paus Johannes XXII
Onze Religieuze Familie ziet het belang van een goede intellectuele vorming, vooral in de tijd waarin wij leven: we zien zo veel verwarring om ons heen, zowel binnen als buiten de Kerk! Door ons goed te vormen in de theologie en filosofie zoeken wij principes van waaruit we de natuur van de mens en zijn relatie met God kunnen begrijpen en zo moderne misvattingen kunnen weerleggen, de waarde van het menselijk leven kunnen verdedigen, de sociale leer van de Kerk kunnen uitleggen, kortom: het Evangelie kunnen verkondigen aan een wereld die dorst naar de waarheid.
Zoals de H. Paus Johannes Paulus II zei, is het “zoeken van de waarheid, haar ontdekken en zich daarom verheugen … één van de meeslependste avonturen van het leven.”[1] In onze zoektocht naar de waarheid staan we gelukkig niet alleen: al 2000 jaar leidt God Zijn Kerk en brengt haar steeds dichter bij de waarheid.[2] Zo is er door de jaren heen door de Kerkvaders en theologen, steeds bevestigd door het Leergezag van de Kerk, een schat aan kennis opgebouwd.
Er is één geleerde die daar met kop en schouders bovenuit springt en door de Pausen met trots de “Prins der filosofie en theologie”[3] wordt genoemd: de H. Thomas van Aquino. Deze Dominicaan leefde in Italië in de 13e Eeuw. Zijn bekendste werk is de Summa Theologiae, een enorm werk wat op overzichtelijke wijze de hele theologische basis van ons geloof samenvat. Daarnaast heeft hij verschillende commentaren geschreven op Bijbelboeken en talrijke andere boeken waarin hij de theologische gedachtengang van de Kerkvaders samenvat en voltooit. Een belangrijk uitgangspunt van H. Thomas van Aquino is dat we op twee manieren tot de waarheid kunnen komen: door de Goddelijke Openbaring of door de menselijke rede (ratio). Omdat er maar één waarheid is, kan er dus nooit tegenspraak zijn tussen geloof en rede.
De Paus Johannes XXII bevestigt: “de mens leert in de boeken van St. Thomas van Aquino in één jaar meer dan in alle andere gedurende zijn hele leven.” Daarom voelen ook wij ons aangesproken door de woorden van H. Johannes Paulus II aan de Dominicanen: “Ik moedig de predikanten van vandaag aan … ware discipelen van de heilige Thomas te worden, die in staat zijn het hoofd te bieden aan quaestiones disputatae en een dialoog aan te gaan met allen die ver van het geloof en de Kerk staan, zonder dat dit betekent dat de theologie, wetenschap bij uitstek, vervangen moet worden door de profane wetenschap. Dankzij de ijverige studie van het monumentale werk van de Doctor Angelicus [bijnaam van St. Thomas door zijn engelachtige kennis, red.] krijgt het Christelijk denken een rigoureuze methode en conceptuele instrumenten in handen die het mogelijk maken door te dringen tot de diepten van de Heilige Leer.”[4]
Bevestigd en aangemoedigd door het leergezag van de Kerk van de Middeleeuwen tot aan de dag van vandaag, willen ook wij de leer van St. Thomas van Aquino blijven bestuderen, verdiepen en bekendmaken. In onze vormingshuizen wordt zowel direct met de originele teksten onderwezen als aan de hand van moderne commentatoren, zoals de Italiaanse p. Cornelio Fabro (1911-1995). Ook in de missie blijven veel zusters en paters studeren aan de hand van St. Thomas en op veel plaatsen bieden we filosofiecursussen aan.
We vragen de voorspraak van de H. Thomas van Aquino, opdat wij nooit af zullen dwalen van de ware Leer van de Kerk.
[1] Johannes Paulus II, toespraak aan de jongeren in Kampala (6 februari 1993).
[2] vgl. Joh. 16, 13
[3] Johannes Paulus II, Brief ter gelegenheid van het eerste eeuwfeest van de “Revue Thomiste” (11 maart 1993).
[4] Ibidem.
